PARAGRAF 15. Eline geçen her kâğıt parçasını minicik harflerle beze- yen, yazma disiplinine ölesiye kafa yormuş bir yazarın her

PARAGRAF 15. Eline geçen her kâğıt parçasını minicik harflerle beze- yen, yazma disiplinine ölesiye kafa yormuş bir yazarın her gün kaleme aldığı satırlar dolusu mektup, kendisi için bir pratiğe, edebiyat dünyası içinse "Marie Corelli" adında bir lütfa dönüşür. Yazmak onun için mesleki bir uğraş değil, kendini gerçekleştirmenin yegâne yoludur. Kullandığı rahat üslup ve yazım kurallarına ısrarla riayet etmeyişi ise yazma işini bir tür sağaltım olarak gördü- ğünün kanıtıydı. Birikimini, belirlenmiş sınırlar içerisinde değil, taşkınca satırlara dökme eğilimindeydi: "Genel- likle, basılsın diye bir şey yazmaya kalkarsan fotoğraf çektirirkenki gibi kasılırsın. Bunun üstesinden gelmenin en iyi yolu, yazdıklarını, mektup yazar gibi birine yaz- maktır. Ben öyle yapıyorum. Bu, yüzü belirsiz bir kala- nebalığa bir şey anlatma korkusunu yok ettiği gibi insanı idio âdeta kendinden kurtararak özgürleştirir". Bu parçaya göre Marie Corelli ile ilgili olarak aşağı- dakilerden hangisi söylenemez? A) Üslubu sayesinde kendini daha rahat hissetmektedir. B) Kurallara uymama ve sınırlama eğilimi vardır. Yazarak kendini ispat etmiş bir kişidir. P) Anlatımında, karşısında biri varmış gibi davranma yolunu seçmektedir. Kendisiyle baş başa kaldığında anlatımı akıcı hâle gelmektedir. Unporar 17. I. C PANDUL II. nebaix GTBI