Yalnızlık iyidir ama hiç farkına varmadan çürütür insanı yıllar içinde, rutubetli bir ev gibi, yaz kış üşütür. Masadaki kırmızı

Yalnızlık iyidir ama hiç farkına varmadan çürütür insanı yıllar içinde, rutubetli bir ev gibi, yaz kış üşütür. Masadaki kırmızı radyoya bakıyorum, yanında iki yerinden isinmiş bir elma var. Bahçe issizlaşmış. Yağmurdan sonra ağaçların yemye- şil buğusu, kimse görmüyor ve şimdi daha iyi anlıyorum ne giden eski oydu ne de kalan eski ben. O gittikten sonra canlılar arasında bir gölge olduğumu tekrar anladım, bu ar- tik bir fikir ya da varsayım değil, kaçınılmaz bir gerçek ve hâliyle ürperdim. Bütün o utanç günleri, yeni kararlar alma çabası ve uykuyu boş yere aradığım geceler aslında bo- şunaymış. Hiçbir şeyi değiştiremeyeceğim. Çünkü benden geriye değiştirebileceğim bir ben kalmadı. İnsanları suçla- mak en kolayıydı, elim varmadı. Bütün kolay yolların sonu keder değil mi usta? Artık sözcüklerle yola devam edece- ğim. Kalem kâğıttan başka dostum kalmayana denk. 39. Bu parçadan hareketle aşağıdaki yargılardan hangi- si parçanın yazarının içinde bulunduğu durumu en iyi yansitır? A) Bir şeyleri değiştirmek isteyen ancak karamsarlığı ve yalnızlığı tercih eden biridir. B) İyi dostluklar kurma çabası içinde olan ancak bunda hiçbir zaman başarılı olamayan biridir. C) Yalnızlığı seven ama yalnızlığın insana uygun bir durum olmadığını düşünen biridir. Z D) Dünyada bunca güzelliklerin insanlar tarafından fark edilmemesine oldukça üzülen biridir. E) Her şeyin zamanla değişeceğini düşünen ancak değiş- meyenin bir tek kendi olduğuna biraz da üzülen biridir.