Yedi Kita Yokuş Ellerin Yedi kita yokuş ellerin Ben ciğerlerimi bir sokakta bıraktım Kirli yüz taşıyan çocukların peşinde Bir kö
Yedi Kita Yokuş Ellerin Yedi kita yokuş ellerin Ben ciğerlerimi bir sokakta bıraktım Kirli yüz taşıyan çocukların peşinde Bir köprünün altında Bir şemsiyenin yanında Buz gibi bir yangında Gece birbirine girmiş saçlarında Şehir yedi tepe saçların dağ Demirden kafeslerde göğe çıkıyorum Benden bir korku, dokunsun ay yanaklarına Bu güzelliğin Anadolu'nun tanrıçalarına bile fazla Ben araftayım Gözlerin imparatorluklar kadar sağ Gül, hanende bir yangın bekliyor Bir de yıkılmak üzere olan bir dağ Kutsal şehirlerin yetimi terminaller Benle bir ok seyahat ediyor Binlerce yüzün taşıyor bakışlarımda Camlara değen ateşten ellerin Kurtları da peşinden koşturuyor Cesur olan maralları da Bu atlıyı durduramıyorum artık bakışlarımda Bin şehir, bin ışık, bir körlük yaşıyorum Bütün kitaplarda seni konuşuyorum tanrılarla Vurularak uyanıyorum her yeni günün sabahında Yedi kita yokuş ellerin, saçların dağ