zaten. Bana altı koyun vermek zorunda kaldın, çünkü karar vermene ben yardımcı oldum." Delikanlı iki taşı heybesine koydu. Artık

zaten. Bana altı koyun vermek zorunda kaldın, çünkü karar vermene ben yardımcı oldum." Delikanlı iki taşı heybesine koydu. Artık kararlarını kendisi verecekti. "Her şeyin bir ve tek şey olduğunu asla unutma. Sim- gelerin dilini unutma. Ve özellikle, Kişisel Menkıbe'nin sonuna kadar gitmeyi unutma." "Ama şimdi sana küçük bir öykü anlatmak istiyorum: Bir tüccar Mutluluğun Gizi'ni öğrenmesi için oğlu- nu insanların en bilgesinin yanına yollamış. Delikanlı bir çölde kırk gün yürüdükten sonra, sonunda bir tepenin üzerinde bulunan güzel bir şatoya varmış. Söz konusu bilge burada yaşıyormuş. Bir ermişle karşılaşmayı bekleyen bizim kahraman, girdiği salonda hummalı bir manzarayla karşılaşmış. Tüccarlar girip çıkıyor, insanlar bir köşede sohbet ediyor, bir orkestra tatlı ezgiler çalıyormuş; dünyanın dört bir yanından gelmiş lezzetli yiyeceklerle dolu bir masa da varmış. Bilge sırayla bu insanlarla konuşuyormuş. Bizim delikanlı kendi sırasının gelmesi için iki saat beklemek zorunda kalmış. Delikanlının ziyaret nedenini açıklamasını dikkatle dinlemiş bilge, ama Mutluluğun Gizi'ni açıklayacak za- manı olmadığını söylemiş ona. Gidip sarayda dolaşmasını, kendisini iki saat sonra görmeye gelmesini salık vermiş. 'Ama, sizden bir ricada bulunacağım,' diye eklemiş bilge, delikanlının eline bir kaşık verip sonra bu kaşığa iki damla sıvıyağ koymuş. 'Sarayı dolaşırken bu kaşığı eli- nizde tutacak ve yağı dökmeyeceksiniz.' Delikanlı sarayın merdivenlerini inip-çıkmaya baş- lamış, gözünü kaşıktan ayırmıyormuş. İki saat sonra bil- genin huzuruna çıkmış. 'Güzel, demiş bilge, peki yemek salonumdaki Acem halılarını gördünüz mü? Bahçıvanbaşının yaratmak için Burdaki Zarfları bulunuz. (1 0₂ 1180 2arp