Zeytinin Zikri Nereye dursam anlıyor gibi yapıyorlar suratlarını Ama Mecburlar'ın Şahı beni sofrasına oturtup dinliyor Buraya ai

Zeytinin Zikri Nereye dursam anlıyor gibi yapıyorlar suratlarını Ama Mecburlar'ın Şahı beni sofrasına oturtup dinliyor Buraya aitsin, burada bir türkün var, burada savaşın Ben sussam da adını zeytinden tespihler ezbere çekiyor Leyla, şu binlerce narın sırrı aşikârına parçalanıyor Kaç asır olduğunu unuttum, yol bile konuşur oldu Kaldırımlara dizilmiş Allahsızlıklara rastladım Minareden düşenbe çiçeği'nin saçları bağırılıyordu Durdum, işte kördüğümün en büyüğünü tam oraya attım Leyla, şu binlerce narın sırrı aşikârına parçalanıyor Vurulmadım demek, yolun her yerinde ahmakça karşılanır Varmamak için yürüdüğünü söyleyenler, mutlaka taşlanır Düşümde, yemyeşil denizlerin içinden bir tren geçiriyorum Ceplerimin hepsinde un ufak edilmiş nar taneleri var Leyla, şu binlerce narın sırrı aşikârına parçalanıyor Yola çıkınca heybeme dahi koymadım kasavetleri Mecnun oldum sendeki kumları kımıltılı çöllere Rüzgârlar esince beni parça parça kıblene taşıdı Beş ve altı, kum taneleri koro hâlinde adını söylüyor Leyla, şu binlerce narın sırrı aşikârına parçalanıyor Bir dilber nazlı nazlı suratımın meydanında oturuyor Yirmi dört liralık yürümenin yolu ayaklarıma sarılıyor Gün dediklerini maviye tutuşturup sonra kapıyı çalıyorum Her santimine de Allah işlemişler, bu başımı eğiyor Leyla, şu binlerce narın sırrı aşikârına parçalanıyor