"Hayır. Gözünü seveyim böyle şeyler söyleme. Önün- de güzel bir hayat var. Böyle bir hayal gücüne ve zekaya sahipken... Sakın bö

"Hayır. Gözünü seveyim böyle şeyler söyleme. Önün- de güzel bir hayat var. Böyle bir hayal gücüne ve zekaya sahipken... Sakın böyle şeyler söyleme, günah! Bunu bir daha düşünmeni de tekrarlamanı da istemiyorum. Ya ben? Benim iyiliğimi istemiyor musun? Beni seviyorsan ve yalan söylemiyorsan bir daha böyle şeyler demezsin." Kollarını gevşetip gözlerime baktı. Ellerinin tersiyle gözyaşlarımı sildi. "Seni çok seviyorum, bizdık. Sandığından çok daha Biraz da içimi dökmüş olmanın verdiği rahatlıkla fazla. Hadi, gülümse." gülümsedim. "Hepsi geçecek," dedi. "Yakında uçurtmalarınla be- raber sokakların sahibi sen olacaksın, misketlerin kralı, Buck Jones gibi kuvvetli bir sığırtmaç... Bu arada, aklıma bir şey geldi. Söylememi ister misin?" "İsterim." "Cumartesi günü kızımı görmek için Encantado'ya gitmeyeceğim. Kocasıyla beraber birkaç günlüğüne Pa- quetá'ya tatile gitti. Ben de hazır havalar güzelken Guan- du'ya gidip balık tutmayı düşündüm. Büyüklerden bana eşlik edecek kimse olmadığı için aklıma sen geldin." Gözlerim parladı. "Beni götürür müydün?" "Ancak istiyorsan. Gelmek zorunda değilsin." Cevap olarak yüzümü tıraşlı yanağına yasladım ve kollarımı boynuna sımsıkı doladım. Gülüyorduk ve bütün felaketler uzaklarda kalmıştı. "Bildiğim güzel bir yer var. Yanımızda yiyecek bir şeyler götürürüz. En çok ne seversin?" "Seni, Portuga." "Kastettiğim başka, salam, yumurta, muz..." "Her şeyi severim. Evde hepimiz, ne varsa sevmeyi öğrendik." 147